หนี้ 3 ประเภทของประเทศไทย
"หนี้ หรือ DEBT" เป็นที่น่ากลัวและจำเป็นของนักลงทุน ที่น่ากลัวคือเป็นหนี้แล้วไม่มีเงินจ่าย ทั้งดอกเบี้ยและเงินต้น หนี้มากๆก็จะเป็นหน่วยงานใหญ่ มีเครดิต เป็นหนี้เสียอาจจะถูกฟ้องล้มละลาย ทั้งบริษัทและคนค้ำประกัน ในปี 2540 ก็เกิดมาแล้วคือต้มยำกุ้ง
ในด้านบวกก็คือ ถ้าจะทำธุรกิจทุกคนต้องดูให้ดี ไม่มีใครมีทรัพย์สินเงินสดสะสมไว้พอจะลงทุน ซึ่งต้องการเงินมาลงทุนล่วงหน้า สถาบันการเงินและธนาคารปัจจุบันก็มีมาตรการไม่ปล่อยกู้เกินทรัพย์สิน ถ้าเป็นโครงการอสังหาฯ 1,000 ล้านบาทต้องมีเงินทุนครึ่งหนึ่งคือ 500 ล้านบาท ต้องไปสะสมจากพรรคพวกร่วมกันเป็นบริษัท กู้ไม่เกิน 2 เท่า แต่ถ้าเป็นธุรกิจการค้าอาจจะได้มากกว่าหรือเอาสัญญาว่าจ้างมาค้ำประกัน เช่น บริษัทก่อสร้าง บริษัทส่งออก เป็นต้นปัจจุบันนี้โลกกำลังมีปัญหาเรื่อง "หนี้" มากมายล้นพ้น ถ้าจำแนกหนี้จะมีหนี้อยู่ 3 ระดับใหญ่ๆคือ 1.หนี้ของประเทศที่เรียกว่า "หนี้สาธารณะ" หรือ Public Debt รัฐบาลกู้มามากๆเอามาทำประชานิยมและลงทุน ไม่มีเงินจ่ายคืน เช่น กรีซ ไอร์แลนด์ สเปน กลุ่มประเทศพวกนี้มีหนี้สูงกว่า 2 เท่าของรายได้ต่อปี (ไทย 45% ของ GDP) อเมริกาก่อหนี้ในระดับเกิน 1 เท่า ญี่ปุ่นร่วม 80% ประเทศไม่มีรายได้ ใช้หนี้ไม่ได้ก็จะเป็นหนี้เสียของประเทศ
2.หนี้ของบริษัทห้างร้าน ผู้ประกอบการ เรียกว่า Corporate หรือ Company Debt พ่อค้า นักลงทุน กู้มาลงทุน หนี้เสียเมื่อขาดทุนหรือไม่สามารถจ่ายดอกเบี้ยได้ ปัจจุบันธนาคารแห่งประเทศไทย(ธปท.)มีการกำหนดให้ธนาคารปล่อยกู้ ติดตามลูกหนี้ว่าอยู่เกณฑ์ใด จัดชั้นหนี้ และต้องสำรองทุนเอาไว้ บางครั้งถึง 100% และป้องกันมิให้ล้มละลายไปด้วย ต้มยำกุ้ง หนี้พวกนี้มีมากสูงถึง 50% ของระบบ และสถาบันการเงินก็ล้มละลายไปด้วยหลายธนาคาร
และ 3.หนี้ส่วนบุคคล หรือหนี้ครอบครัวที่เรียกว่า Personal Debt หรือ House-Hold Debt แต่ละบุคคลกู้มาใช้จ่ายหรือลงทุนส่วนตัว เช่น ซื้อบ้าน คอนโดฯ รถยนต์ เป็นต้น หนี้ประเภทนี้โดยธรรมดาแล้วไม่น่ากลัว เพราะกว่าจะกู้ได้สถาบันการเงินและธนาคารได้ตรวจสอบรายได้ และทรัพย์สินค้ำประกันเป็นอย่างดี จะเป็นหนี้เน่า คือเสียจนแก้ไม่ได้ ก็จะริบค้ำประกันมาขายต่อได้กำไรเสียอีก หนี้ชนิดที่น่ากลัวนี้เกิดที่อเมริกาปี 2551 โรคแฮมเบอร์เกอร์(Hamberger) ที่สถาบันการเงิน- ธนาคารปล่อยให้ลูกหนี้ไม่มีคุณภาพ ปล่อยโดยไม่เช็กเครดิตจนกู้เกินตัว เอาไปเก็งกำไรบ้านคนละ 3-4 หลังในอเมริกา พอเศรษฐกิจผันผวนคนอเมริกันชั้นกลางเป็นหนี้เน่ากันร่วม 30% ของระบบ ดึงธนาคารชั้นนำล้มละลายจนทุกวันนี้ เรียกหนี้ว่า Sup Prime Loan
ขณะนี้กำลังเกิดขึ้นในไทยคือ 1.หนี้สาธารณะที่รัฐบาลกู้มาลงทุนและทำประชานิยม เริ่มมากขึ้นทุกที รัฐบาลเพิ่งผ่านกฎหมายเพิ่มกู้ 2 ล้านล้านบาท ส่วนดีก็คือมีเงินหมุนเวียนในระบบการลงทุน คนมีเงินมากขึ้น รายได้สูงขึ้น(แต่เงินเฟ้อ Inflation ก็จะตามมา) คุณภาพชีวิตดีขึ้น
ประเทศที่มีรายได้ไม่ดี หนี้สาธารณะก็มี เช่น ดูไบ บรูไน มีน้ำมันมากมาย เป็นหนี้มากก็ปั๊มน้ำมันมาใช้หนี้ก็เกินพอ ส่วนอเมริกาซึ่งกำลังทุ่มเงินเข้ามาแก้ปัญหาใช้อีกวิธี คือปั๊มเงินดอลลาร์มาใช้ พอมีหนี้ก็ปั๊มเงินกระดาษตัวเองออกมา ที่ทำได้เพราะเครดิตดี คนทั้งโลกเชื่อดอลลาร์ เงินดอลลาร์จึงเหมือนน้ำมันในประเทศอเมริกา
ส่วนไทยไม่มีสิทธิ์ปั๊มเงินบาทออกมาและไม่มีน้ำมัน ในอดีตพิมพ์เงินออกมาต้องมีทองคำประกันเป็นกฎเกณฑ์ที่อเมริกาเคยตั้งไว้ และบัดนี้อเมริกาก็เลิกแล้ว ปั๊มเงินกระดาษออกมาเป็นว่าเล่นจนทั่วโลกเป็นห่วงว่า "เงินจะท่วมโลก" อยู่แล้ว แล้วเอามาปั่นหุ้นรวมทั้งไทยด้วย
ส่วนที่น่ากลัวของไทย เรื่องที่ 2 คือ "หนี้ส่วนบุคคลและครัวเรือน" ที่กำลังโตเพราะปล่อยกู้บ้านหลังแรก รถคันแรก และ Non-Bank ให้เครดิตซื้ออุปโภคบริโภคด้วยการ์ดพลาสติกกันคนละ 4-5 ใบ ขณะนี้ไม่มีการเช็กเครดิต ไม่มีเครดิตบูโรรูดกันเพลิน หมุนหนี้กันระหว่างบัตรเครดิต เอามาทั้งซื้อบ้าน รถยนต์ คอนโดฯ เครื่องใช้ไฟฟ้า และเล่นหุ้น เล่นฟุตบอลกัน ที่น่ากลัวคือถ้าคนไทยกลุ่มนี้เป็นหนี้เสีย "หนี้เน่า" คนในประเทศจะจนลงทันที ไม่มีเครดิต ไม่เพิ่มคุณภาพชีวิตอีกต่อไป เพราะ "กู้เกินตัว" เกิดความโลภเกินเหตุ ความพอเพียงก็จะหายไป ครอบครัวก็จะมีปัญหา
จะทำอย่างไร ต้องเริ่มที่ผู้ปล่อยกู้ ทั้งธนาคารและไม่ใช่ธนาคารต้องมีมาตรการเช็กเครดิต ธปท.เป็นพ่อบ้านด้านการเงินต้องรีบออกมากำกับให้ทันเวลา อย่าปล่อย อย่าประมาทเช่นต้มยำกุ้งในอดีต สุดท้ายสุภาษิตที่ว่า "ความไม่มีหนี้ คือลาภอันประเสริฐ" เศรษฐีทั่วโลกจะไม่มีหนี้ส่วนตัว มักจะปล่อยหนี้ไว้กับบริษัท ถ้าไม่มีน้ำมันก็ต้องพึ่งกรณีมีคนที่มีคุณภาพ ลองคิดดูถ้าคนไทยทุกคนจบปริญญา คน 50% จบปริญญาเอกก็จะเป็นทรัพยากรที่ดีกว่าน้ำมันเสียอีก ขอให้ทุกคนโชคดีปีใหม่ อย่าสร้างหนี้ มีหนี้แล้วต้องใช้ ห้ามเบี้ยวครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น